[zaloguj się]
[pdf]

MOCARSKI (1) ai

o jasne; -å- (1), [-a-].

Fleksja
sg
mNmocarski nN
G Gmocårskiégo
pl
A subst mocarski(e)

sg [m N mocarski.] ◊ n G mocårskiégo. ◊ [pl A subst mocarski(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Przymiotnik od „mocarz”:
a. Taki, który jest właściwy mocarzowi: Dwanáſtá korona ieſt motzárſkiégo roſkazowaniá/ ktorá ieſt s kamienia drogiégo/ ktorą daie buóg ſynom ij ſwym wybranym OpecŻyw 189v; [Iżeś ſie ſtał mocnośćią vbogiemu/ mocnośćią niedoſtátecżnemu w vdręcżeniu iego/ nádzieią od wichru/ záſloną od gorącá/ ábowiem duch mocárſki [spiritus... robustorum; duch mocarzów WujBib]/ iákoby wicher zápieráiący ſie o ſćiánę. Leop Is 25/4 (Linde).]
b. [Taki, który należy do mocarza: A dla tego oddzielę iemu wielu/ á mocárſkie łupy [fortium... spolia; korzyśći mocarzów WujBib] podzieli. Przeto że wydał ná śmierć żywot ſwoy Leop Is 53/12 (Linde).]

Cf MOCARZOW

JB