[zaloguj się]

MOCZ (206) sb m

o jasne.

Fleksja
sg
N mocz
G moczu
D moczowi
A mocz
I mocz(e)m
L moczu

sg N mocz (71).G moczu (50).D moczowi (1).A mocz (44).I mocz(e)m (30).L moczu (40).

stp, Cn notuje, Linde XVIXVIII w.

Płynna wydzielina nerek, zawierająca zbędne lub szkodliwe odpady przemiany materii oraz nadmiar wody pobieranej w pokarmach (obserwacja moczu tj. badanie jego barwy, smaku, zapachu i wyglądu było najczęściej stosowanym sposobem w ówczesnej diagnostyce i lecznictwie); urina Murm, Mymer1, BartBydg, Calep, Cn; lotium Murm, Calep, Cn; aqua immunda, humor obscenus (totius corporis) Cn (206): BierEz B3v; Murm 60; Mymer1 24; BartBydg 173b; ma [uryna] przinamniey cżwierć godziny poſtać dla tego aby grubſze wilkoſci od ſubtelnoſci mocżu: były nieiako oddzielone. FalZioł V [1], I 70b, 115b, 124a, IV 16a; W Niemocách wſzelkich/ nawięczſzy znák ieſt z Moczu/ w kthorym ſą rozmáite roznośći SienLek 25; Mocz naylepſzy ieſt/ w ludźiech zdrowych/ á dobrego ſtanu SienLek 25; W pośrzodku też ieſli w zdrowym cżłowiecze/ mgłá ſye wmocżu widźi/ á bierze ſye ku gorze/ niedobre známię. SienLek 26, 21v, 25v [3 r.], 27v, 80, 112v [2 r.] (19); [Wespazyjan] ktory gdy od moczu [ex lotio] dochod brał/ á z tego ij ſyn ſtrofował/ on [...] ták mu odpowiedźiał. ‒ Lucri bonus eſt odor ex re Qualibet. To ieſt/ Zyſku z cżegobykolwiek był/ dobry zapách ieſt. ModrzBaz 54; Lotium ‒ Vrina, mocz. Calep 614a, 1142b; KmitaSpit A2v; [Mocż złotey bárwy SienHerb B#v. [Cf VRyná złotey bárwy práwie iáko cżyſte złoto rumiáne/ táka ieſt dobra/ á známię dobrego á zupełnego zdrowia cżłowieká SienHerb 405b].]

mocz czyj [= pochodzący od kogo] [w tym: ai poss (31), G sb i pron (10), pron poss (7)] (48): Swieży mocż pſi/ kroſty każde goij FalZioł IV 6d; Auicenna w pierwſzych kxięgach o Vrinach/ to ieſt o poznawaniu mocżu Cżłowiecżego piſzącz: tak mowi. FalZioł V 2; mocż cżłowiecży natſzcżo zoſtawiony: w vcho wpuſzcżony/ wypądza chrobaki z vſzow. FalZioł V 79v, IV 4c, 5b, c, 6c, 7c (16); Iedni rádzą poſłáć do Doktorá/ Bo nie ſtrawił kęſa co iadł wczorá. Albo poſlą znáki iego mocżu/ Ano iuż znáć śmierć pewną ná ocżu. BielKom C8; Ciáło ſwe [lud hiszpański] mocżem cżłowiecżym omywáią zá iedno lekárſtwo. BielKron 280v, 89v; Mocz wieprzá dźikiego pić ma kogo kámień dręczy. SienLek 106v, 25, 25v, 27v [3 r.], 63, 65 (27).

W charakterystycznych połączeniach: mocz mętny; mocz mnożyć, pobudzać.

Zwroty: »mocz puszczać (a. puścić)« = micturire Calep Cn; meiere, mingere Calep; aquam petere a. sumere, edere a. expellere a. facere a. reddere urinam Cn (5): [sokół, jastrząb, krogulec] vriny albo mocżu nie puſzcżaią nie potrzebuią miecherza w ktorim ſie vrina chowa. GlabGad Ev; SienLek 28; Mingo – Mocz puſzcząm, cikam. Calep 663a, 648a, 660b.

»mocz wywodzić, mocz wywodzący« = powodować oddawanie moczu (6 : 1): rzeczy kthore mocz wywodzą/ iáko ieſt piotruſzká/ opich/ kmin/ máćierza duſzká/ kurza nogá źiele/ izop/ cząmbr SienLek 94, 17v, 104, 107 marg, 107v [2 r.], [ss]3.

Szeregi: »łajna a mocz« (1): włayniech á w mocżu byłes zawarty, á cżemu teraz tak wielę [!] żądaſz BielŻyw 171.

»macharzyna (wespoł, i) z moczem; macharzyna i mocz« (3 : 1): ſuſzona kiernoźia mácherzyná weſpoł y z moczem/ á ná proch ſtárta [...] ma być dawaná pić w wielkiey niemocy. SienLek 59, 106v, 107v, 132.

»uryna albo (to jest) mocz« (4): Poczyna ſie nauka O poznawaniu uriny/ tho ieſt Moczu/ tak zdrowego iako y chorego człowieka. FalZioł V [1], V kt; męchierz wodę wypuſzcża czo ią vryna albo mocż zową GlabGad Fv. Ev,

»mocz i wilkości« (1): Trzecia błonka oſtatnia/ ta ieſt która bez żadnego poſrzodku dzieciątko obwija/ á broni od dzieczęczego mocżu/ y inſzych wilkoſci: kthore z dziecięcia wychodzą FalZioł V 16.

W przen (3):
Zwrot: »pić swoj (własny) mocz« = być w skrajnej nędzy, w ostatecznym poniżeniu [szyk zmienny] (3): bydło też dla wielkiego prágnienia zdicháło. Niektorzi też z iego ricerzow lizáli trawę [...] niektorzi pili ſwoy właſny mocż [urinam propriam lingebant; szwoyą mokrz pyly HisAl 1510 308] HistAl H5; BibRadz Is 36/12; To mowi krol wielki Aſyriyſki/ vcżyńcie to co on wam roſkaże ku ſwemu pożytku/ byſcie ſwego gnoiu nie iedli á ſwego mocżu nie pili [ad comedendum egesta sua ad bibendum urinas suas PolAnt Is 36/12] BielKron 89v.
a. lek. W określeniach schorzeń i patologicznych zmian w moczu (108): Kamień z moczem poſpołu [mysie łajno] wygania. FalZioł I 144d, *7v, I 143b, II 7c, 8d, 9c; Ale to poſpolićie wiedźieć/ iż gorącość kraśi mocz: źimno bieli: wilkość gęśći: á ſuchość rzedźi. SienLek 24v; Mocz w kthorym káwálce widáć/ á ieſli go máło á mętny/ Zerwánie żyły v nyrek y v Pęchyrzá známionnie SienLek 27, 99v, 106v [2 r.], 107v, T[tt].

mocz u kogo (1): Kiedy w ćięſzkiey niemocy v mdłego cżłowieká mocz będźie podobien zdrowemu: znamionuie álbo obrocenie niemocy w głowę/ albo śmierć. SienLek 22.

Ze zdaniem przydawkowym [ktory (3)] (3): Mocz w ktorym iákoby ropá pływa/ álbo ná dnie ſtoi/ známienuie gnićie Nyrek y Pęchyrzá SienLek 27, 27v [2 r.].

W porównaniach (5): Mocz iáko kreẃ czyrwony/ známionuie niemoc ze krwie SienLek 26; Mocz iáko mleko gęſty/ w niewiáſtach nieták ſzkodny/ iáko w mężoch SienLek 26v, 26, 26v, 27.

W charakterystycznych połączeniach: mocz mętny; śmierdzenie zbytnie moczu; moczu pozbyć (2); z moczem pędzić, wypędzać (2).

Zwroty: »mocz (prze-, wy)puszczać (a. puścić); puszczanie(-enie) moczn« [szyk zmienny] (12; 6): Straguria significat difficultatem urinae maximum cruciatum inducens. [...] Rzezánye wkorzenyu mocz poſczaćyą [!] [puſzcżáiąc Murm 1533, 75]. Murm 75; [pieprzyczka] mocż zaſtanowiony przepuſzcża. FalZioł I 112c, ++4, I 2d, 70a, d, II 18a, V 36, 99; Trudnemu puſzczeniu moczu thák pomożeſz: Weźmi ſádłá pśiego z háłunem/ wiele ile bobkowe źiárno/ á day tho themu w czymkolwiek wypić: ktoby niemogł puśćić moczu SienLek 107, 104, 107, 107v, 117, 172v, 173v [3 r.].

[»mocz przywodzić; wywiedzienie (a. wywodzenie) moczu«: O Lędźwiowym bolu/ y kámieniu Nerkowym/ á wywodzeniu mocżu. SienHerb 549a; Mocż theż mocnie przywodzi [olejek dziurawcowy]/ gdy nim prog nád łonem pomáże. SienHerb 559b; Mocżu trudnego wywiedźienie SienHerb B#v, 550a.]

»mocz (zastanowiony) wyganiać« (3): Też vwarzyć liſt [plesznika] s kwiathem w winie á pić [...] vpławy niewieſcie y mocż zaſtanowiony/ y płod vmarły wygania. FalZioł I 114d, I 113b, II 10c.

»mocz (z miecherza, z nyrek) wypędzać (a. (wy)pędzić)« (8): Też ma mocz [fijołkowy korzeń] otwierać wnętrzne drogi przez ktore pochodzi vrina w miecherz, też mocż pędzi, y khapanie mocżu y rzezanie odeymuie. FalZioł I 69d; Wino ſthare białe á cżyſthe/ mocż wypądza/ ale bolenie głowy cżyni FalZioł I 156a, *7v, I 79c, 94d, 156a; Dobrze théż dáć koniowi pić náśienié Dryakwie polnéy z wodą gdy moczu puśćić niemoże. To mocnie koniowi mocz wypędźi SienLek 173v, 173v.

»mocz zastanawiać (a. [stanowić], a. zatrzymać, a. [zatrzymawać], a. wstrzymać); zastanowiony (a. zatrzymany) mocz; zastanowienie moczu« [szyk zmienny] (4; 5; 2): BIedrzeńczowa wodkha kamień łamie w Lędzwiach y w miechierzu/ zaſthanowienie mocżu przeprawia FalZioł II 4a, ++4, I 94d, 112e, 114d, 115b (9); SienLek 107v, 108; [Kto niemoże mocżu zátrzymáć/ korzeń grzybieniowy wárząc dáć wodę pić/ ſtánowi mocż y ine rzecźy. SienHerb 378a, 378a].

Wyrażenia: [»mocz bańczasty«: Mocż báńcżáſty co znácży/ SienHerb B#v. [Cf Tu zaſię maſz wiedźieć o báńkách/ ktore śię cżynią z mocżu/ To ieſt ná wierzchu piány vryny pływáiące SienHerb 402b].]

»mocz biały« [szyk 3 : 1] (4): Mocz biały niedobry/ á gdy ono coby miáło ná dnie być/ ná gorę idźie. SienLek 25v, 26v [2 r.], 27v; [Mocż biały co znácży/ winu białemu podobny SienHerb B#v].

»mocz (na dole) blady, [okręgu bladego]« [szyk 3 : 1] (4): Mocz ná dole blády w mężoch/ boleść Nyrek/ á w niewiáſtach/ niedoſtátki máćice známionuie. SienLek 27, 24v, 26v, 27; [Mocż blády co znácży [...] Okręgu bládego SienHerb B#v. [Cf BLády Okrąg ná wierzchu vryny á ktemu ćienki nie miążſzy/ známionuie bolenie głowy [...] z melánkoliey SienHerb 408b], SienHerb B#v].

[»mocz cielistego okręgu«: Mocż ćieliſtego okręgu co znácy [!] SienHerb B#v].

»mocz ciemny« (1): SienLek 26v cf »mocz gęsty«.

»mocz czarny, przyczyrń, [okręgu czarnego; czarnej barwy okrąg na moczu]« = obecność melaniny w moczu; melanuria [szyk 5 : 1] (6): Mocz czyrwony przyczyrń/ známionuie niedoſtátek wątroby á zápalenie. SienLek 26, 22, 25v, 26v [2 r.], 27v; [Cżarney bárwy okrąg ná mocżu [...] známionuie zmartwienie y ſpalenie wilkośći mozgowych SienHerb 102b; Mocż cżarny co znácży [...] [...] Okręgu cżarnego SienHerb B#v.]

»mocz czyrwony, przyczyrwień; przyczyrwieńszym« (7): Mocz czyrwony/ iáko roża/ Ograżkę známionuie/ Ogniſtą Trzećiánę/ álbo powſzednią SienLek 26; oczy czyrwone/ żyły ſye wypną, mocz przyczyrwieńſzym/ gęſty. SienLek 39v, 26 [3 r.], 27, 74a.

[»mocz drżącego okręgu«: Mocż drżącego okręgu co znácży SienHerb B#v. [Cf Kráie okręgu mocżu/ gdy drżą/ co to znácży [...] známionuie bolenie w krzyżu SienHerb 402a].]

»mocz gęsty, miąższy« (4): Mocz iáko mleko/ ná dole ćiemny/ á gęſty/ w poſrzodku iáſny/ á ná gorze też ćiemny/ Opuchlinę známionuie. SienLek 26v, 26v, 27, 39v.

»mocz (ode dna śklenice) jasny« (3): Mocz odedná śklenice iáſny/ aż do połowice/ á potym mętny á rzadki/ ćięſzkość w pierśiach známionuie. SienLek 27, 26v, 27.

[»mocz kopiasty« = mętny, pełen zawiesiny osadu: Mocż kopiáſty/ co w nim iáko kopká ſtoi SienHerb B#v. [Cf Ipoſtáſis [...] ſie mieſza z vryną: á gdy z godzinę poſtoi/ thedy ſie dzieli od vryny w iednę kupkę podobną ogorkowi álbo ſzyſzce iodłowey SienHerb 411a].]

»mocz (będzie) krwawy, ktory się przydawa ze krwią« = krwiomocz; haematuria (2; 1): tedi mechierzowi [robacy] ſzkodzą kiedy okroſtawieie/ y raniaią barzo aż więcz y mocż krwawy ſie puſzcża FalZioł I 70a, II 6a; BielKom C7v; [Mocżu Krwáwego cżym pozbyć. Ná krwáwy mocż. Pśie iężycżki wárząc/ temu dáć pić kto krwáwy mocż wypuſzcża. SienHerb 377b, B#v].

»mocz lisowaty« (4): Mocz liſowáty álbo przyliſowáć/máiąc ná dnie káwáłki białe okrągłe/ á ná wirzchu iákoby tłuſty/ známionuie niemoc płucną/ Dyehawicę. SienLek 26v, 26, 26v, 40.

[»mocz łuskowaty«: Mocż łuſkowáty co znácży SienHerb B#v. [Cf LVſká w vrynie ieſt rzecż z ćiáłá wychodząca podobna ku łuſce rybiey [...] á tę łuſkę zową Petáloides SienHerb 412a].]

[»mocz mleczysty« = moczenie mlekiem; mlekomocz; galacturia: Mocz mlecżyſty/ co znácży SienHerb B#v. [Cf VRyná biała iáko mleko albo Serwatká [...] Też vryná mlecżowa zmącżoná/ známionuie bolenie głowy SienHerb 404b].]

[»mocz obłoczysty« = nubecula in summo urinae araneae similis Cn: Mocż obłocżyſty/ co znácży SienHerb B#v. [Cf OBłocżek w Vrynie ieſt iákoby dym gruby/ ktory ſie cżyni z ćiepłá przyrodzonego/ ktore ćiepło podnośi taki obłocżek z wodnośći vryny. SienHerb 403b].]

»mocz ołowianej barwy« (1): Mocz gęſty Ołowiáney bárwy/ á iákoby w poſrzodku czarny/ Páráliż známionuie. SienLek 27.

»otrębny mocz« (1): Mocz w ktorym iákoby otrębý pływáią/ známicnuie iż ſye Pęchyrz łupi. (marg) Otrębny Mocz. (‒) SienLek 27v.

»mocz pienisty« (2): Mocz pieniſty iáſny przyczyrwień/ bol w práwym boku więczſzy známienuie. SienLek 27, 27v.

[»mocz popielasty«: Mocż popieláſty blády/ co známionuie SienHerb B#v. [Cf POpieláſta Vryná/ gęſtośći áni żadney rzadkośći zbytniey w śię nie bierze/ á táka Vryná popieláſtha [...] známionuie onego być melánkolicżnego przyrodzenia. SienHerb 404a].]

[»moczu powściągnienie, twierdzenie« = zatrzymanie moczu bezwiednie uchodzącego (np. we śnie): Mocżu powśćiągnienie/ ſzukay mocżu twierdzenie [...] Mocżu twierdzenie/ gdy bez woli vchodźi/ ták weśpiącżki iako y ná iáwi SienHerb B#v, 550b.]

[»mocz proszysty«: Mocż proſzyſty co znácży SienHerb B#v. [Cf PRoſzki ſubtylne ná podobieńſtwo proſzkow kthore w promienioch słonecżnych widamy [...] á to ieſli ná wierzchniey poſtáći vryny pływáią/ tedy pierśi y ſzyie bolenie vkáznią. SienHerb 412b].]

»mocz przeźroczysty« = może mocz bezbarwny; achromaturia (1): Mocz przeźroczyſty/ iáko rog latarniowy/ niedoſtátek śledźiony známienuie/ á ſłożenie ku Czwartanie. SienLek 26v.

»mocz rzadki« [szyk 1 : 1] (2): Rzadki mocz á blády/ mdłość przyrodzenia známionuie SienLek 24v, 27.

»mocz siny« [szyk 1 : 1] (2): tenćiem człowiek ktory niezdrowy ma Pęchyrz/ máło ije/ częſtho rzyga [...] bárwę ma złą: mocz śiny SienLek 17v, T.

»mocz szary« (1): Mocz ſzáry mnoſtwo ſkáżonych wilkośći známionuie SienLek 26v.

»mocz śmierdzący, smrodliwy« (2 : 1): Czarny mocz á śmierdzący/ niedobre známię SienLek 25v, 20v, 26v.

[»mocz wodnego okręgu«: Mocżu wodnego okręgu znák SienHerb B#v. [Cf VRYNA bárwy wodney Okrąg máiący miążſzy/ známionuie obćiążenie w tyle głowy [...] tám w tyle głowy ieſt mieyſce flegmy SienHerb 408a].]

[»mocz ziarnisty«: Mocżu żiárniſtego znák SienHerb B#v. [Cf NA vrynie ziarnká pływáiące á zwłaſzcżá ná okręgu vryny/ cżynią ſie z flegmy kliowátey ná máłe á drobne kąſki rozdzielone SienHerb 409a].]

»mocz zielony, [zielonasy]« = wydzielanie indykanu z moczem; glaucosuria (1): Mocz ná przodku kiedy ij wypuſzcza/ źielony/ á potym czyrwony/ známionuie wilkośći ſpalenie/ á ieſt śmiertelny. SienLek 26; [Mocż źielonáſy co znácży SienHerb B#v. [Cf BArwy źieloney vryná troiáka bywa/ To ieſt źielona w pierwſzym ſtopniu/ á tę zową Kijanos [...] w wtorym y w trzećim ſtopniu [...] táka vryná źielona bywa z iádowitey kolery/ ktorą zową Práſiná á Eruginoſá SienHerb 406b].]

»mocz zimny« (1): mocz źimny/ bolenie nád łonem SienLek 119v.

»mocz żołty, [żołtawy]« (2): Mocz żołty iákoby oſzáfrániony przyczerń/ miąſzſzy á ſmrodliwy/ żołtą niemoc známionuie. SienLek 26v, 26; [Mocż żółtáwy SienHerb B#v].

Zestawienia: [»mocz gnoisty« = ropomocz; pyuria: Mocż gnoiſty/ ſzukay ropiſti/ to ieſt co w nim ropá SienHerb B#v].

»gorącość moczu; [mocz gorący, pałający, parzący]« = zaburzenia w oddawaniu moczu; dysuria [szyk 4 : 1] (5): przyprawiać [gałeczki z krochmalu, dragantu, migdałów i cukru] z mlekiem migdałowym y z kaſſiją/ y z czukrem/ [...] rzezanie ktore bywa z gorączoſci mocżu/ y też gorączoſć mocżu odeymuie/ á tak y kamień lecży. FalZioł III 42b, II 6b, III 42b; SienLek 20v [2 r.]; [Mocż gorący ſzukay párzący [...] Mocż pałáiący/ ſzukay párzący Mocż párzący ták vgáśić y wywieść SienHerb B#v].

[»mocz piaszczysty« = piasek w moczu; uropsamnus: Mocż piaſzcżyſty co známionuie SienHerb B#v.]

»rzezanie moczu (z kapaniem)« = rzezak, rżnięcie, ból, bolesne oddawanie moczu; lotium substillum, stillicidium urinae, stranguria Cn (7): Rzezanie mocżu s kapaniem boleſthnem/ y trzewną dnę która bywa z zimnej przycżyny: [wódka biedrzeńcowa] goij. FalZioł II 4a, ++3v, ++4, I 69d, II 7c, 9c, 12d; [Mocżu rzeżánie co nie ktorzy rzezakiem zową [Na rzezawicę doſwiadczone lekarzſtwo FalZioł V 91v] iáko vlecżyć. SienHerb 377b, B#v].

»upławy moczu« = moczociek; enuresis (1): (marg) Vpłáwy moczu.(‒) [...] day z Winem álbo s piwem pić temu ktho ſye vśika/ álbo moczu zátrzymáć/ niemoże. SienLek 108.

[»mocz włosisty« = mocz zawierający nitki śluzowe lub włosy; trichiasis vesicae: Mocżu włośiſtego znák SienHerb B#v. [Cf WŁoſy w vrynie bywáią przedługowáte ná podobieńſtwo práwych włoſow/ á ty włoſy cżynią ſie w nerkách z ſuchych wilgoſći SienHerb 412b].]

»zapalenie moczu« = prawdopodobnie zapalenie moczowodu; ureteritis (1): Naprzeciwko zapaleniu lędzwi/ y też przeciw zapaleniu mocżu/ I przeciw rzezaniu ſą [jądra szyszek z pinii] dobre FalZioł I 115d.

[»mocz zatrudniony« = moczu oddawanie trudne, utrudnione; difficilis urina, urinae difficultas Cn: Kámieniá męcherzowego wygnánie y mocżu zátrudnionego. SienHerb 377a].

»zatrzymanie moczu; zawciągnienie« = niemożność oddania moczu; ischuria Calep, Cn; integra urina, lotii retentis Cn [szyk 2 : 1] (2; 1): Ale iż zátrzymánie moczu nieiedno s kámieniá ále y z innych przygod przychodźi/ oſobliwa rádá ieſt ktemu potrzebna. SienLek 107, 17v; Ischuria – Moczu zawcziagnienie. Calep [565a].

Synonimy: szczyny, uryna, woda; a. zest. »rzezanie moczu«: rzezak, rzezawica.

Cf MOKRZ

AKtt