[zaloguj się]
[pdf]

ROBOTNICZY (2) ai

Oba o jasne.

Fleksja
sg
mNrobotniczy fNrobotniczå nNrobotnicz(e)

sg m N robotniczy (1). ◊ [f N robotniczå.] ◊ n N robotnicz(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. (z Cn).

Przymiotnik od „robotnik” ‘pracownik fizyczny’ (2): Operarius, Robotniczy. Mącz 264c.
a. [Cechujący robotników:
Szereg: »chłopski albo robotniczy«: Aboviem chłopſka álbo robotnicża vporność nic śię więcey nie boj iáko páńſkiey oblicżnośći á opátrznośći Cresc 1571 655 (Linde).]
b. Przeznaczony dla robotników (1): Operaria cervisia, Piwo robotnicze/ które robotnikóm dáyą. Mącz 264c.

ECB