Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MODLITWNIK

Następne hasło: [MODLNICA] »

MODLIWAĆ SIĘ (1) vb impf

o jasne.

Fleksja

praet
	sg
1	m	modliwåłem sie
2	m	-ś sie modliwåł

praet 1 sg m modliwåłem sie. ◊ [2 sg m -ś sie modliwåł.]

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Znaczenia

Iter. od „modlić się”
- 1. [Zwracać się do Boga z wyrazami czci i hołdu]
- a. Cześć oddawać, kłaniać się (o człowieku)

Iter. od „modlić się”:

1. [Zwracać się do Boga z wyrazami czci i hołdu:

Zwrot: »modliwać się z płaczem«: Gdyś ſie modliwał z płáczem [Quando orabas cum lacrimis; Gdyś ſie ty więc madlał z płácżem Leop] y pogrzebałeś vmárłe [...] iam ofiárował twoię modlitwę pánu. WujBib Tob 12/12 (Linde).]

a. Cześć oddawać, kłaniać się (o człowieku) [komu]: Tchu mego chroniłá ſie żoná moiá/ y modliwałem ſie ſynom żywotá mego [orabam filios uteri mei; modliłem ſie ſynom żywotá mego WujBib]. Leop Iob 19/17.

Formacje współrdzenne cf MODLIĆ SIĘ.