[zaloguj się]
[pdf]

MOMOTLIWY (4) ai

Teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
mNmomotliwy
pl
N m pers momotliwi
subst momotliw(e)
G momotłiwych
inne formy
sg A - momotliw(e)go

sg m N momotliwy (1). ◊ [A momotliw(e)go.] ◊ pl N m pers momotliwi (1). subst momotliw(e) (1). ◊ G momotłiwych (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Jąkający się, zacinający się przy mówieniu (4): Cżemu iedni ludzie ſą momotliwi, drudzy też ſzepieczą. GlabGad C5.
Wyrażenia: [»głuch momotliwy«: Y przywiezli mu [Jezusowi] głuchá momotliwego [surdum (marg) et mutum (–) aeqre loquentem]/ proſili go áby nań rękę włożył. BudBib Mar 7/32 (Linde).]

»język momotliwy, momotliwych« (2 : 1): Ięzik momotliwy á ktory ſie zaiąka, proſtego cżłowieka vkazuie ſmiałego nyepowolnego gniewnego richło GlabGad O3; RejPos 312v [2 r.].

Szereg: »zająkający a momotliwy« (1):ięzyk też záiąkáiących á momotliwych przeſtrono á prętko wymawiáć będzye. RejPos 312v.

Synonimy: bełkotliwy, jękotliwy, zająkający się.

Cf [MOMOTNY]

AKtt