[zaloguj się]
[pdf]

[MORSZCZYZNA sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w morski).

Fleksja
sg
G morszczyzny
A morszczyznę

sg G morszczyzny. ◊ A morszczyznę.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XIX w. w innych znaczeniach.

Kraj nadmorski, wybrzeże morskie: Ośládá dźiśiay wiátr przykry z morſzcżyzny, Iutro dźień będźie pogodny y żyzny. BielawMyśl D.
Wyrażenie: »pobrzeżna morszczyzna« = tu ziemia bytowska i lęborska stanowiąca część Pomorza Gdańskiego, którego lenną zależność od Polski wzmocnił Zygmunt Stary w. 1526 r.: Támże [Zygmunt Stary] Ierzemu Xiążęćiu Stolpeńſkiemu z Pomorzá śieſtrzeńcowi ſwemu y iego potomkom Lemburg y Bytom/ y inſzą pobrzezną morſcyżnę [!] w lenno dał. BielKron 1597 /557 (Linde).

Synonim: pomorszczyzna.]

AKtt