[zaloguj się]
[pdf]

MOSKAL (3) sb m

o jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
G moskåla moskål(o)w
A Moskåla, moskål

sg G moskåla (1). ◊ A Moskåla (1) KochJez, moskål (1) SienLek. ◊ [pl G moskål(o)w.]

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

1. Mieszkaniec Moskwy, tu: żołnierz wojska cara moskiewskiego (1): Ná każdy dźień źwierzyną Królá obſyłáiąc/ Swiéżégo Moſkalá mu w łykách poſyłáiąc. KochJez B.
2. Placek upieczony z mąki (2): FalZioł II 20b; Weźmi ćiáſtá kwáśnego á zmieſzay z wodką miętkową/ y z octem twárdym/ á vpiekſzy s tego moſkal/ ćiepło ná żołądek przyłoż SienLek 98; [Moſkal vgnieść z mąki pſzenicżney z bábcżánem náſieniem SienHerb 374b (Linde).]
[Szereg: »placki, moskale«: Placków, moskalów – tych nic nie liczemy, Jedliśmy gębą, bo to wżdy umiemy. Otwin(?)Erot 26.]

AKtt