[zaloguj się]

1. MSZYĆ (8) vb impf

Zawsze -ſz-.

Fleksja
inf mszyć
indicativus
praes
sg pl
2 mszycie
3 mszy
praet
sg
3 m mszył
conditionalis
pl
2 m pers byście mszyli
3 m pers -by mszyli

inf mszyć (3).praes 3 sg mszy (1).2 pl mszycie (1).praet 3 sg m mszył (1).con 2 pl m pers byście mszyli (1).3 pl m pers -by mszyli (1).

stp, Cn brak, Linde XVIXVII w.

Odprawiać mszę; tu w sensie pejoratywnym z pozycji innowiercy (8): Izali Innocencyus oſmey [!] kxiężey Nordweyſkiey niedopuśćił mſzyć bes winá? KrowObr 40; ktore po ſwiećie Papieſz rosſyła/ [...] áby znowu Syná Bożego zá żywe y zá martwe offiárowáli/ tho ieſt/ mſzyli/ mętzyli/ krzyżowáli/ y krew iego deptáli. KrowObr 119, 125v, 201, Rr4; gdy ono dwá/ zá tym co mſzy/ klęknąwſzy/ podołek mu podnioſzą y pod on podołek kurzą ábo kádzą. CzechEp 191; ktorym [Chrystus uczniom] kazał Ewánielią przepowiedáć/ á nie pánowáć nád inſzymi/ áni mſzyć/ áni wiłowáć etc. CzechEp 331, 424.

Cf MSZĄCY, MSZENIE

AK