| « Poprzednie hasło: [MSZYCZKA] | Następne hasło: 2. MSZYĆ » |
1. MSZYĆ (8) vb impf
Zawsze -ſz-.
Fleksja
| inf | mszyć | ||
|---|---|---|---|
| indicativus | |||
| praes | |||
| sg | pl | ||
| 2 | mszycie | ||
| 3 | mszy | ||
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | mszył |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 2 | m pers | byście mszyli |
| 3 | m pers | -by mszyli |
inf mszyć (3). ◊ praes 3 sg mszy (1). ◊ 2 pl mszycie (1). ◊ praet 3 sg m mszył (1). ◊ con 2 pl m pers byście mszyli (1). ◊ 3 pl m pers -by mszyli (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
Odprawiać mszę; tu w sensie pejoratywnym z pozycji innowiercy (8): Izali Innocencyus oſmey [!] kxiężey Nordweyſkiey niedopuśćił mſzyć bes winá? KrowObr 40; ktore po ſwiećie Papieſz rosſyła/ [...] áby znowu Syná Bożego zá żywe y zá martwe offiárowáli/ tho ieſt/ mſzyli/ mętzyli/ krzyżowáli/ y krew iego deptáli. KrowObr 119, 125v, 201, Rr4; gdy ono dwá/ zá tym co mſzy/ klęknąwſzy/ podołek mu podnioſzą y pod on podołek kurzą ábo kádzą. CzechEp 191; ktorym [Chrystus uczniom] kazał Ewánielią przepowiedáć/ á nie pánowáć nád inſzymi/ áni mſzyć/ áni wiłowáć etc. CzechEp 331, 424.
AK