« Poprzednie hasło: MUCHA | Następne hasło: MUCHAJEROWY » |
MUCHAJER (6) sb m
-a- (1) KlonFlis, -å- (1) ZbylPrzyg; teksty nie oznaczają é.
sg | pl | |
---|---|---|
N | muchajer | |
G | muchajeru | |
A | muchajery | |
L | muchajerze |
sg N muchajer (1). ◊ G muchajeru (3). ◊ L muchajerze (1). ◊ pl A muchajery (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.: muchair.
[W funkcji przydawki w G sg bez przyimka: Zvpicza muchaieru myenyonego Zupicza czamliethowa czarna ZapWpol 1550, 205/82.]
»muchajer dwunitny«: muchajeru dwunitnego łokci 47, per gr 7 ‒ facit fl. 10 gr 29 InwMieszcz 1597 nr 300.
»muchajer gdański«: muchajeru gdańskiego łokci 17, per gr 6 ‒ facit fl. 3 gr 12. InwMieszcz 1597 nr 300.]
»pas muchajeru« (1): kilka paſſow mvchaieru i pulathlaſzya. LibMal 1551/158v.
»sztuka muchajeru« (2): vkradl 4 sthuky muchayeru modrego dwyą czale a dwye począthe. LibMal 1551/159, 1551/158v.
[»muchajer tatarski«: muchajeru tatarskiego całych sztuk 7, półsztuczków muchajeru 11 InwMieszcz 1575 nr 206.
»muchajer turecki«: Muchajeru tureckiego łokci 10, per gr 16 ‒ facit fl. 5 gr 10 InwMieszcz 1597 nr 300.]
AKtt