[zaloguj się]

MULNIK (1) sb m

Fleksja

N sg mulnik.

stp brak, Cn s.v. mularz, Linde XVII (z Cn) ‒ XVIII w.

Pastuch, poganiacz mułów; mulio Calep, Cn: Mulio, Qui mulos clitellarios sive quadrigarios ducit. ‒ Mułopęd, mulnik. Calep 679b.

Cf 1. MULARZ, MUŁOPAS, MUŁOPĘD

AKtt