[zaloguj się]
[pdf]

[MUTETA sb f

Fleksja

A sg mutetę.

Sł stp brak, Cn s.v. na dwa, trzy, cztery, etc. głosy pieśń, Linde także XVII w.

muz. Motet, utwór wokalno-polifoniczny, popularny w XV i XVI w., osnuty na wierszu wyjętym z psalmu lub na przypowieści biblijnej (z włos. motetto): Ale Mátháthias/ y Eliffálu/ y Máceniás/ y Obededom/ y Iehiel/ y Ozázyu/ ná lutniách o ośmi ſthrunách gráli Mutetę o zwyćięſtwie [canebant epinicion; octawę gráli zwyćięſką (marg) to ieſt, kiedy zwyćięſtwo iákie otrzymáno (–) WujBib]. Leop 1.Par 15/21 (Linde).]

AKtt