Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: (MUZUŁMAŃSKI)

Następne hasło: [MUZYCSKI] »

MUZYCKI (2) ai

Fleksja

sg
n	N	muzycki(e)

pl
L		muzyckich

sg N n muzycki(e) (1). ◊ pl L muzyckich (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

Znaczenia

Przymiotnik od „muzyka”
- 1. Od znacz. ‘wytwór grania na instrumencie muzycznym lub śpiewania’ (1)
- 2. Od znacz. ‘umiejętność, sztuka grania i śpiewania’ (1)

Przymiotnik od „muzyka”:

1. Od znacz. ‘wytwór grania na instrumencie muzycznym lub śpiewania’ (1):

Wyrażenie: »muzyckie naczynie« = instrument muzyczny (1): Nechyloth nácżynie muzyckie podobne co dziś domrą zowiemy. BudBib I 291d marg; [ten [Jubal] był oycem gráiących ná árfách y Muzyckim naczyniu [fuit pater canentium cithara et organo]. WujBib Gen 4/21 (Linde)].

2. Od znacz. ‘umiejętność, sztuka grania i śpiewania’ (1):

Wyrażenie: »sztuki muzyckie« = tu prawdopodobnie o sztuce, umiejętności pisania doskonałej, śpiewnej, melodyjnej poezji (1): Wdźięcżnieś śpiewał niż on Cyklops/ obrzy^m bogowoyny. Nád ine w ſztukách Muzyckich KOCHANOVVSKI hoyny. KlonŻal B3.

Cf MUZYCZNY