[zaloguj się]
[pdf]

MYDLIĆ (4) vb impf

Fleksja
inf mydlić
indicativus
praes
pl
3 mydlą

inf mydlić (1). ◊ praes 3 pl mydlą (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Nacierać mydłem; tu w przen; imbuere smegmate, affricare saponem Cn [co] (4):

mydlić czym (1): Lecż o tych Liſách doſyć/ ktorzy mydlą ocży Pobożnośćią fałſzywą KlonWor 54.

Zwrot: »mydlić oczy« = oszukiwać, otumaniać kogo (4): Co ſczęśćiu dufaſz, ktore mydlić oczy Zwykło, pochlebnym gdy ſię kołem toczy. KlonKr D2v; Tám krádną/ tám zbiiáią/ ná krádźione konie Frymárcżą: mydlą ocży; Ná kradźieſz mieniáią Z goſpodarzmi: trácą ślad/ y śierć odmieniáią. KlonWor 6, 54, 73.

Formacje współrdzenne: zamydlić; zamydlać.

AK