![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [NAPROCIW] | Następne hasło: [NAPROSIĆ SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAPROSIĆ (4) vb pf
a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w prosić; tak też Cn).
Fleksja
| inf | naprosić |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | naprosił |
| plusq | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | był naprosił |
inf naprosić (1). ◊ praet 3 sg m naprosił (1). ◊ plusq 3 sg m był naprosił (1). ◊ part praet act naprosiwszy (1).
Sł stp brak, Cn s.v. nabudować, Linde XVII w.
Znaczenia
Zaprosić wielu (z subiektywnym odczuciem wielości) [w tym: kogo (pl) (3)] (4):
naprosić na co (2): Scipio Rzymfki. [...] Vcżynił zá potráwę/ miáſto Kártágińſkie. Náprośił na wiecżerzą/ więc miáſto dał ná wet/ Lácny był ſzturm zá ſtołem/ rozchwyćili ie wnet. RejZwierz 25; káżdy gość v niego s tych ktorich był ná obiad náprośił mieyſce ſwe záſiadł GórnDworz P8v.
Zwrot: »naprosić gości« = apparare convivium Mącz [szyk zmienny] (3): Mącz 501a; GórnDworz P8v; Podobieńſtwo o królu/ który vczynił gody ſynowi ſwemu/ náprośiwſzy gośći/ ktorzy przyść niechćieli. WujNT przedm 39.
Formacje współrdzenne cf PROSIĆ.
Cf [NAPROSZONY]
KCh