Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAPUSZENIE

Następne hasło: [NAPUSZYĆ] »

NAPUSZONY (3) part praet pass pf

a oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	napuszony

pl
N	m pers	napusz(e)ni

sg m N napuszony (1). ◊ pl N m pers napusz(e)ni (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. napuszyć.

Znaczenia

Napęczniały, wzdęty; przen (3)

Napęczniały, wzdęty; przen [czym] (3): Przecż ſie mamy wyłęcżáć s pośrzod złych náucżycyelow/ byſmy nye byli iákim wiatrem fáłeſzney náuki nápuſzeni. LubPs bb4v marg; KwiatKsiąż F2; niektore mieyſcá/ piſmá ś. będąc nápuſzony Filoſofią Platonową/ [Justyn] nie właſnie rozumiał/ áni wykłádał NiemObr 124.

W charakterystycznych połączeniach: napuszony filozofiją Platonową, falszywemi mniemańmi, wiatrem fałesznej nauki.

Synonimy: nadęty, napęczniały.

Cf [NAPUSZYĆ]