« Poprzednie hasło: NARZEC | Następne hasło: NARZECZENIE » |
[NARZEC SIĘ vb pf
Fleksja
3 pl m pers praet narzekli się.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Obrazić się, zelżyć się wzajemnie a. umówić się [czym]: Y vczinily zgodę przed vpelnym prawem myasta nasego othy słowa, czo szie narzekly ProtokWoźnik 1561 nr 125, 125.
Formacje współrdzenne cf RZEC.]
FP