[zaloguj się]
[pdf]

NARZEKACZ (1) sb m

Fleksja

N pl narz(e)kacze.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Mówiący z niechęcią i z niezadowoleniem o wszystkim:
Szereg: »szemracz, narzekacz«: Cić ſą ſzemrácze/ nárzekácze [Hi sunt murmuratores querulosi]/ chodzący wedle pożądliwośći ſwych/ á vſtá ich mowią nádętośći/ dźiwuiący ſię oſobam dla pożytku. WujNT Iudae 16.

Synonim: szemracz.

DJ