[zaloguj się]
[pdf]

NARZEKALNICZKA (1) sb f

Fleksja

G pl narz(e)kalniczek.

Sł stp brak, Cn s.v. płaczka, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Płaczka; kobieta wynajmowana do okazywania rozpaczy i opłakiwania czyjejś śmerci; funera, lamentatrix, praefica Cn: Zwołayćie nárzekálniczek [vocate lamentatrices Vulg Ier 9/17]/ niech nád námi lámentuią mowiąc: Puſzczayćie łzy oczy náſze/ y powieki náſze opływayćie wodą. O iákoſmy zwoiowáni/ y wielce poháńbieni. [...] Trupy iáko gnoy po polu leżą SkarKazSej 706a.

Cf [NARZEKACZKA], [NARZEKALNICA]

DJ