« Poprzednie hasło: ROKIET | Następne hasło: ROKITA » |
ROKIETA (6) sb f
Teksty nie oznaczają é oraz ó; a prawdopodobnie jasne (tak w -ta).
sg | pl | |
---|---|---|
N | rokieta | rokiety |
A | rokietę | rokiety |
I | rokietami | |
L | rokiecie | rokietåch |
sg N rokieta (1). ◊ [A rokietę. ◊ L rokiecie.] ◊ pl N rokiety (1). ◊ A rokiety (3). ◊ [I rokietami.] ◊ L rokietåch (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.
W połączeniach szeregowych (5): thedyć by ſie wſzyſcy ludzie vbieráć mieli/ w Ornaty/ w Kápy w Dálmátyki/ w Alby/ w Komże/ w Stuły/ w Humerały/ w Rokiety/ áby od pokuſzenia Dijabelſkiego obronieni byli KrowObr 106; A przeſto ty wáſze Ornaty/ Kápy/ Stuły/ Dálmátyki/ Rokiety/ Komże/ Humerały/ y inſze wymyſlone vbiory/ nic inſzego nieznamionuią/ iedno iżeśćie od náuki prawdziwey Apoſtolſkiey pierwſzey odſtąpili KrowObr 107, 106v, 109, 126v; [KrowObraz N2v].
LWil