[zaloguj się]
[pdf]

NASŁUGOWAĆ (2) vb impf

Pierwsze a jasne; teksty nie oznaczają ó; o oraz końcowe a prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf nasługować
conditionalis
pl
1 m pers by nasługowalismy

inf nasługować (1). ◊ con 1 pl m pers by nasługowalismy (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Być do czyjejś dyspozycji, służyć komuś; inservire, praeservire, subservire Cn (2):

[nasługować komu: Trzeba podawcę darować/ Plebanowi naſlugowac. Takiez tez kucharce iego/ Chceſli vzic dnia dobrego. SeklStudent dv.] Cf nasługować komu czym.

nasługować komu czym (1): Słuſzna rzecż ieſt záprawdę/ áby miernoſcią/ ſpráwiedliwoſcią/ y pobożnoſcią/ po wſzytek wiek żywotá náſzego/ náſługowáliſmy Panu RejPosWstaw 22.

W przeciwstawieniu: »panować ... nasługować« (1): Iezu ktorys nie cżeſnie panować/ ale pokornie ſlużić y naſlugować prziſzedł ſmi. ſie nad nami. TarDuch B6v.

Szereg: »służyć i nasługować« (1): TarDuch B6v cf W przeciwstawieniu.

Formacje współrdzenne cf SŁUŻYĆ.

Cf NASŁUGOWANIE

DJ