[zaloguj się]
[pdf]

NASTAWANIE (3) sb n

Pierwsze i trzecie a jasne, drugie pochylone.

Fleksja
sg
G naståwaniå
L naståwaniu

sg G naståwaniå (1). ◊ L naståwaniu (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w. s.v. nastać.

Obejmowanie stanowiska [czyje: ai poss (2), G pron (1)] (3):
Wyrażenie: »nastawanie jednego po drugim« (1): W tym rzędzie ſucceſsiey/ álbo náſtawánia iednego po drugim/ żadnego Biſkupá Donátiſty nienaydźiećie. WujJud 136.
Wyrażenie przyimkowe: »na nastawaniu swym« = na początku sprawowania urzędu [szyk zmienny] (2): Cárogroccy Pátryárchowie ná ſwym náſtawániu wyznánie wiáry do Papieżá poſyłáli. SkarJedn D3v, 262.

Cf NASTAWAĆ

JR, KW