1. Układanie się, negocjowanie, pertraktowanie (o walczących stronach) (21): Przeto [
Rzymianie] bacżąc iż złoſcią áni żadną mocą nie mogą mu [
Koriolanowi] odeprzeć/ dáli ſie z nim ná miłość á łáſkáwe rokowánie/ poſławſzy k niemu poſły
BielKron 109v; Pruſki Miſtrz thym więcey ſzturmował ku zamku/ áż przyſzło ná rokowánie/ thák iż ieſli nie prziydzie pomoc od Krolá Lokiethká zá ieden mieſiąc/ mieli dáć zamek Krzyżakom
BielKron 370; Polacy doſthawſzy Chełmu/ [...] przyćiągli pod Bełz gdzye kſiążę Litewſkie Keyſtut prośił o gleyt ku rokowániu
BielKron 377v, 89, 147, 352v, 395;
RejZwierc 135, 200v; ále iż ſię ná prętce do bitwy y do odporu ták wielkiemu nieprzyiaćielowi niemogł zgotowáć/ vdał ſię w rokowánie y poſłał do Olgerda o vgodę/ y záſtánowienie przymierza
StryjKron 421, 225.
rokowanie z kim (1): Tátárowie do koni y do łukow ſie rzućili/ ogárnęli náſze. A w tym rokowánie vczynili s Carzem ich Oſlanem BielKron 420.
I sg w funkcji okolicznika sposobu: »rokowaniem« (1): HEtman gdy k temu miáſtu ku ſzturmu przypuśćił/ Rokowániem bez broni mieſzcżány wypuśćił. RejZwierz 6.
Wyrażenie: »rokowanie spolne« (1): áby byłá tym pewnieyſza [...] miłość y powinowáctwo krolow/ [...] potrzebá ieſt oſobnego ná ſwoy cżás z iechánia á rokowánia ſpolnego BielKron 412v; [BielKron 1551 168].
Szeregi: »jednanie a rokowanie« (
1): [
Chilon] ku iednaniu á rokowaniu przyiacielſkiemu do Korinthu poſłan był
BielŻyw 9.
[»rokowanie a tadynki [= spory]«: Przyſzłoliby ná rokowánie á tádniki [!]/ máią ſobie wymowić/ áby iem było wolno [...] zeiść á śćiągnąć ŁaskiSprRyc C3.]
Wyrażenie przyimkowe: »na rokowaniu« = w wyniku porozumienia (6): Przyćiągnął [cesarz Henryk] do Głogowá/ obległ ij Głogowiánie ná rokowániu wźięli ſobie do piątego dniá/ ieſli ſie máią poddáć cżyli bronić BielKron 351v; Stoi theż w kronice Cżeſkiey/ iżby ná rokowániu z poboiu przyſzedł w ręce Boleſław z ſynem Miecſłáwowi krolowi Polſkiemu w Polſce. BielKron 345, 356v, 361v, 392; StryjKron 757.