[zaloguj się]

ROKOWANIE (24) sb n

Oba o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N rokowanié
G rokowaniå
D rokowaniu
A rokowanié
I rokowani(e)m
L rokowaniu

sg N rokowanié (1).G rokowaniå (1).D rokowaniu (2).A rokowanié (12); -é (1), -(e) (11).I rokowani(e)m (1).L rokowaniu (7).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Układanie się, negocjowanie, pertraktowanie (o walczących stronach) (21): Przeto [Rzymianie] bacżąc iż złoſcią áni żadną mocą nie mogą mu [Koriolanowi] odeprzeć/ dáli ſie z nim ná miłość á łáſkáwe rokowánie/ poſławſzy k niemu poſły BielKron 109v; Pruſki Miſtrz thym więcey ſzturmował ku zamku/ áż przyſzło ná rokowánie/ thák iż ieſli nie prziydzie pomoc od Krolá Lokiethká zá ieden mieſiąc/ mieli dáć zamek Krzyżakom BielKron 370; Polacy doſthawſzy Chełmu/ [...] przyćiągli pod Bełz gdzye kſiążę Litewſkie Keyſtut prośił o gleyt ku rokowániu BielKron 377v, 89, 147, 352v, 395; RejZwierc 135, 200v; ále iż ſię ná prętce do bitwy y do odporu ták wielkiemu nieprzyiaćielowi niemogł zgotowáć/ vdał ſię w rokowánie y poſłał do Olgerda o vgodę/ y záſtánowienie przymierza StryjKron 421, 225.

rokowanie z kim (1): Tátárowie do koni y do łukow ſie rzućili/ ogárnęli náſze. A w tym rokowánie vczynili s Carzem ich Oſlanem BielKron 420.

I sg w funkcji okolicznika sposobu: »rokowaniem« (1): HEtman gdy k temu miáſtu ku ſzturmu przypuśćił/ Rokowániem bez broni mieſzcżány wypuśćił. RejZwierz 6.

Wyrażenie: »rokowanie spolne« (1): áby byłá tym pewnieyſza [...] miłość y powinowáctwo krolow/ [...] potrzebá ieſt oſobnego ná ſwoy cżás z iechánia á rokowánia ſpolnego BielKron 412v; [BielKron 1551 168].
Szeregi: »jednanie a rokowanie« (1): [Chilon] ku iednaniu á rokowaniu przyiacielſkiemu do Korinthu poſłan był BielŻyw 9.

[»rokowanie a tadynki [= spory]«: Przyſzłoliby ná rokowánie á tádniki [!]/ máią ſobie wymowić/ áby iem było wolno [...] zeiść á śćiągnąć ŁaskiSprRyc C3.]

Wyrażenie przyimkowe: »na rokowaniu« = w wyniku porozumienia (6): Przyćiągnął [cesarz Henryk] do Głogowá/ obległ ij Głogowiánie ná rokowániu wźięli ſobie do piątego dniá/ ieſli ſie máią poddáć cżyli bronić BielKron 351v; Stoi theż w kronice Cżeſkiey/ iżby ná rokowániu z poboiu przyſzedł w ręce Boleſław z ſynem Miecſłáwowi krolowi Polſkiemu w Polſce. BielKron 345, 356v, 361v, 392; StryjKron 757.
2. Naradzanie się, rozmowa (1): [chłopi] rádzili miedzy ſobą/ iákoby noc tę przeſpáć/ á wilcy żeby ktorego z nich nie ziedli. [...] Owa po długim rokowániu/ náoſtátek porádził ták iákiś ſtárzecz/ wleść ná ktore wyſokie drzewo GórnDworz P5.
3. Postępowanie prawne (1): Disceptatio, prawem obchodzenye vel rokovanye BartBydg 43.
4. Przepowiednia, zapowiedź czegoś [ze zdaniem przydawkowym] (1): Wſzytkié narody źiemſkié/ z niebá rokowánié Słyſzeliſmy/ od ſtwórce wyſokiégo niebá/ [...] iż tego potrzebá/ W krótkim czáśie/ by ná świát przyſzedł dźiedźic nowy GosłCast 14.

Cf ROKOWAĆ

LWil