[zaloguj się]
[pdf]

NASTRZELAĆ (2) vb pf i impf

Pierwsze a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
praet
sg
3 f nastrzelała

fut 2 sg nastrzelåsz (1). ◊ praet 3 sg f nastrzelała (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. impf Ostrzeliwać [co] (1): WEnus s piękney vrody/ zá to wzyętá byłá/ Ze nędzne miłoſniki/ ty ſwieckie rządziłá. Kupidá ſlepe dzyecię/ z łucżkiem s ſobą miáłá/ S ktorym ty ſercá błędne/ ćicho náſtrzeláłá. RejZwierz 114v.
2. pf Umieścić wiele strzał; przen (1):
Zwrot: »twarzy [czyje] wstydliwością nastrzelać« = sprawić, że ktoś się zaczerwieni (1): [nieprzyjaciele twoi] ſię ſtáráli ábyć mogli byli iáką przykroſć vczynić [...] A przeto przedzieliſz ie od dobrych/ á twarzy ich iáko iáki cel wſtydliwoſćią náſtrzelaſz [in reliquiis tuis praeparabis vultum eorum Vulg Ps 20/13]. RejPs 30v.

Formacje współrdzenne cf STRZELIĆ.

JR