[zaloguj się]
[pdf]

NASYŁAĆ (4) vb impf

Oba a jasne.

Fleksja
inf nasyłać
praet
sg
3 m nasyłåł

inf nasyłać (1). ◊ praet 3 sg m nasyłåł (2). ◊ part praes act nasyłając (1).

Sł stp brak, Cn, notuje, Linde XVII (z Cn) ‒ XVIII w. s.v. nasłać.

Posyłać kogo w celu wyrządzenia szkody (o wojsku); mittere PolAnt; immittere Cn (4):

nasyłać kogo dokąd (3): Bázyli [...] złamawſzy przyſięgę obiegł Smoleńſk/ náſyłáiąc lud ſwoy do Litwy BielKron 410, 410v; BudBib 4.Reg 15/37.

Zwrot: »nasyłać na plundrowanie« (1): Náſyłał tedy [Montwil Gimbuntowic] záwżdy Kozackimi drogami z Ziwibundem Litewſkim Xiążęciem ná plundrowánie kráin Ruſkich/ Roku 1213. StryjKron 265.

Formacje współrdzenne cf 1.SŁAĆ.

Cf NASYŁANIE

JR, LW