Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NAŚMIEWNIE]

Następne hasło: [NAŚMIEWNY] »

[NAŚMIEWNIK sb m

Fleksja

D pl naśmi(e)wnik(o)m.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

[Ten, który z kogo naśmiewa się, żartuje, drwi; szyderca]

Ten, który z kogo naśmiewa się, żartuje, drwi; szyderca: podał ſie [Pan Jezus] Kátom kłáść ná ſię ćiernową koronę/ náſmiewnikom vplwáć ſie/ vrągáć trzćiną GilPos 67.

Synonimy cf NAŚMIEWCA.

Cf [NAŚMIEWACZ], NAŚMIEWAWCA, NAŚMIEWCA]