« Poprzednie hasło: [NAŚROD] | Następne hasło: NAŚWISTAĆ SIĘ » |
NAŚWIĘCIĆ (6) vb pf
a jasne.
Fleksja
inf | naświęcić |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m naświęcił | m pers | |
3 | m | m pers | naświęcili |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | naświęć |
inf naświęcić (1). ◊ praet 1 sg m -m naświęcił (1). ◊ 3 pl m pers naświęcili (2). ◊ imp 2 sg naświęć (1). ◊ part praet act naświęciwszy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) ‒ XVII w.
Znaczenia
- Poświęcić wielu lub wiele
(6)
- a. Wyświęcić na kapłana (1)
- b. Uczynić świętym; iron (2)
Poświęcić wielu lub wiele [kogo, czego (pl a. sg rzeczownika bezpostaciowego)] (6): NAświęćże záſię Owſá/ o ſwiętym Szcżepanie/ Bo ſie był nie zle zrodził/ pewnie będzie tanie. RejZwierz 107; w ſobokę [!] wielką ogniá y wody náſwięćić/ bydło tym kropić/ y wſzytki kąty w domu pocżarowáć/ tho też rzecż pilna. RejPos 225v; CzechEp 80.
a. Wyświęcić na kapłana (1): Com ya poſtanowił ſtanow Przi Koſczelech y Kapłanów Naſwiecziłku chwale Bożey RejKup bb6v.
b. Uczynić świętym; iron (2): Papieżowie/ rozmáitych B O G O W náświęćiwſzy/ ludźiom ku chwaleniu wyſtáwili NiemObr 159; dźiſieyſzy kacyrze [...] náświęćili ſobie niewiem iákich Huſow/ Wiklefow/ Zwinglijanow/ Serwetow/ Poltronow/ Wergeryulzow: ktorych [...] po bożnicách ſwych/ wyrzućiwſzy święte/ poſtáwiáli. ReszPrz 43.
Formacje współrdzenne cf ŚWIĘCIĆ.
JR, LW