[zaloguj się]
[pdf]

NATKAĆ SIĘ (3) vb pf

Oba a jasne.

Fleksja
inf natkać się
praet
sg
3 m natkåł się
imperativus
pl
3 niech się natkają

inf natkać się (1). ◊ fut 3 pl natkają się (1). ◊ praet 3 sg m natkåł się (1). ◊ [imp 3 pl niech się natkają.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. natkać.

Napełnić się, nasycić się (3):
Przen: Zaspokoić chęć posiadania (1): Pożądáią ludźie dobrego mienia/ vrzędow/ ſławy świeckiey/ [...] á iedne miawſzy/ drugich prágną: y nigdy ſię nie nátkáią. SkarKazSej 675a.

[natkać się czym: ktory ſię z wiela zwyćięſtw w pychę podniosł/ iuż ſię rozmáitym łupom y korzyśćią nátkał/ á práwie vtucżył. BarlBaz 524 (Linde).]

a. Najeść się (2): [Niech ſie młode ſzcżeniętá/ łákomie nátkáią/ Potym dużſze pſy ná żer/ mądrzy przypuſzcżáią. BielawMyśl B3v.]

W porównaniu (1): brzuchowi á cżegoby więcey trzebá/ iedno iáko żydowſkiey gęśi/ nátkáć ſie áż do ſzyie RejZwierc 20.

W przen [czego] (1):

W porównaniu (1): Ten ſie nátkał ſwey woley ták iáko woł trawy RejWiz 98v.

Synonimy: a. objeść się, obeżreć się.

Formacje współrdzenne cf TKAĆ.

DD