[zaloguj się]

NATURKA (1) sb f

Fleksja

N sg naturka.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Dem. odnatura” ‘cechy wrodzone właściwe rodzajowi ludzkiemu’; iron. [czyja]: Bo náſzá namileyſza náturká roſkoſzna/ Ták práwie s przyrodzenia ielt pani kokoſzna. Zda ſie iey iż ná wieki ták wſzytko ma rządzić RejZwierc 249v.

MM