« Poprzednie hasło: (NATWARDZIEĆ) | Następne hasło: [NATYCHAĆ] » |
NATWORZYĆ (2) vb pf
a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w tworzyć).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | natworzył |
f | natworzyła |
praet 3 sg m natworzył (1). [f natworzyła.] ◊ part praet act natworzywszy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII – XIX w.
Stworzyć, wymyśleć wiele (z subiektywnym odczuciem wielości) [„sobie” kogo (pl)] (2): nátworzywſzy ſobie Papieżowie Rzymſcy/ iákichśi Kardynałow/ [...] tym Kardyłom tylko/ tę moc dáli/ áby oni ſámi/ Papieża obierali NiemObr 66; Iáko też Máchomet odrzućiwſzy święte/ świádectwem piſmá świętego zálecone/ nowych ſobie niewiem iákich świętych nátworzył. ReszPrz 43; [Ewángelia nowotna/ odrzuca Bogárodźicá/ á inſzych Kátechiſmow Heretyckich nátworzyłá. ŁaszczOkulary [I5]].
Formacje współrdzenne cf TWORZYĆ.
ZCh