[zaloguj się]
[pdf]

NAWIEŹĆ (13) vb pf

a jasne. ◊ W inf -e- (1), -é- (1) Strum (1:1). ◊ W imp i pozostałych formach e jasne.

Fleksja
inf nawieźć
praet
pl
3 m pers nawieźli
imperativus
sg
2 nawieź, nawiezi
conditionalis
sg
2 m byś nawiózł

inf nawieźć (4). ◊ fut 2 sg nawieziesz (1). ◊ 3 sg nawiezie (1). ◊ praet 3 pl m pers nawieźli (1). ◊ imp 2 sg nawieź (1), nawiezi (1) Strum (1:1). ◊ con 2 sg m byś nawiózł (2). ◊ pass fut 3 sg nawiezie sie (1). ◊ part praet act nawiozszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Przywieźć wiele (z subiektywnym odczuciem wielości) (3):

nawieźć czego (coll.) skąd (1): náwieźli zboża doſyć z Egiptu BielKron 163v.

a. Napełnić wielką ilością produktów przywiezionych [co (pomieszczenie)] (2):

nawieźć czego (coll.) (1): Ktorzy wolnośći prágną tylko kupcżyć woły/ Zytá ná wieść ſąſieki pełne do ſtodoły. PaprPan Bv.

Przen (1): Y iáko ći ſtękáią, ták złe obyczáie, Iáko kąkol pſzenicę podroſły ſzkodliwie. Y niemáſz nic táńſzego nád złe obyczáie, Ktorych náżąwſzy, mogłby wielkie gumno náwieść CiekPotr 4.
2. Nasypać czegoś na coś, zasypać [co (powierzchnię)] (10): Kiedy ſye iuż óná Izbicá náwieźie dobrze z wierzchnimi Trąmy/ tedy drugą/ tákże y trzećią/ ilé ichbędźie potrzebá. Náwiozſzyty Izbice Vpuſtowé/ o których ſye iuż nápiſáło/ ſtáray ſye ábyś téż Policzki/ stákąż pilnośćią náwiózł Strum M2v, M2v [2 r.].

nawieźć czym (5): náwieźiſz then Vpuſt ziemią dobrą Strum Mv, Mv, M4 [2 r.], Ov.

W charakterystycznych połączeniach: nawieźć dno, izbice (2), policzki, upust(ę) (5); nawieźć wysoko, ziemią (5).

Formacje współrdzenne cf WIEŹĆ.

Cf NAWIEZIONY

RS