[zaloguj się]
[pdf]

NAWIJAĆ SIĘ (2) vb impf

Oba a jasne.

Fleksja
inf nawijać się
indicativus
praes
pl
3 nawijają się

inf nawijać się (1). ◊ praes 3 pl nawijają się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, ponadto s.v. robiąc, przy robocie, Linde XIX w.

Stawać na czyjejś drodze, trafiać; offerri Modrz, Cn; ad manum venire, ineidere, incurrere, obicere se, obvenire, offerre se Cn (2):

nawijać się komu (1): Bábie ſie prożno náwiyáć: y w ocży/ Y w zad vderzy KochSz A3.

W przen (1):
Zwrot: »do serc ludzkich się nawijać« (1): Gdy niektory Filoſof mocnie ſie ſpierał/ iż mądry niemoże ſie omylić: tedy mu podrzucono ptaká nie tego ktorego on chćiał. [...] Cżęſtokroć ſię tákie podrzucone ptaſzki miáſto prawdźiwych do ſerc ludzkich náwijáią [animis hominum ... offeruntur]. ModrzBaz 65.

Formacje współrdzenne cf WIĆ.

RS