[zaloguj się]
[pdf]

NAWODZIĆ SIĘ (2) vb pf

a oraz o jasne.

Fleksja
inf nawodzić sie
praet
sg
2 m -ś się nawodził

inf nawodzić sie (1). ◊ praet 2 sg m -ś się nawodził (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pf od „wodzić” z formantem na- + się wyrażającym dosyt lub nadmierność (2):
Zwrot: »(dosyć) nawodzić się za nos [kogo (G pl)]« = zwieść, podporządkować sobie wiele ludzi w celach oszukańczych [szyk zmienny] (2): Summa eludendi occasio est mihi nunc senes, O mamze teras wyborną pogodę náwodźić ſie zá nos ſtárców. Mącz 258a; Satis diu verba dedisti nobis, Doſicieś ſie ſie [!] długo nas zá nos náwodźił/ doſicieś nas zwodźił. Mącz 369c.

Formacje współrdzenne cf WIEŚĆ.

RS