[zaloguj się]
[pdf]

NAZWAĆ SIĘ (14) vb pf

Oba a jasne.

się (9), sie (5).

Fleksja
inf nazwać się
praet
sg pl
3 m nazwåł się m pers nazwali się

inf nazwać się (3). ◊ praet 3 sg m nazwåł się (8). ◊ 3 pl m pers nazwali się (3).

Sł stp s.v. nazwać, Cn, Linde brak.

I. W funkcji zwrotnej (11):
1. Nadać sobie, przybrać nazwę [zawsze o imieniu własnym; w tym: n-pers (2), n-ethn (2), nazwa zakonu(1)] (5):

Z nazwą w I [sb] (4): Záſię w Angliey drudzy Mniſzy nowi náſtáli/ ktorzy ſie Rycerzmi ſwiętego Ierzego názwáli KrowObr 136v, 37v; Kárdynali niezgodni/ iedni obráli zá Papieża Piotrá Leona/ ktory ſię názwał Anákletem SkarŻyw 164; KochCz B2v.

Z nazwą w N (1): A chczącz aby niemieli nagabania od poſthronnego ludu przemieniwſzy ſobie miano nazwali ſie Czakle [czakle se nominaverunt] MiechGlab 58.

W połączeniu z etymologią nazwy [od kogo] (1): od Lechá [...] Láchy ſię názwáli. KochCz B2v.

2. Określić się jakimś wyrazem lub wyrażeniem, powiedzieć o sobie, że się jest kimś [z wyrazem określającym w I] (6): Nie názwał ſię theż Synem Bogá Troiákiego/ ále Synem iednego Bogá nawyżſzego GrzegRóżn I.

cum inf „być” (1): ieſli Chryſtus Pan/ równą/ y iednáką mocą/ iáko y oćiec/ kogo chce ożywia/ tedyć prawdźiwie śię názwał być żywotem. BiałKaz Ev.

Z wyrazem użytym przenośnie (4): BiałKaz Ev, E2; WujNT 98; Iákoś przyiął od Abráhámá/ ktory ſię prochem y popiołem twoim názwał. SkarKaz 160b.

Zwrot: »nazwać się od imienia [czyjego]« [podanie etymologii] (1): Abo iáko ſię może beſpiecżnie przed Chriſtuſem/ ktory ieſt bádácżem ſerc y nerek/ názwáć od imięniá iego Chriſtyáninem? CzechEp 19.
II. W funkcji biernej: zostać określonym jakimś wyrazem [z wyrazem określającym w I] (3): A iż ſie wyſzſzey wſpomniáło/ że nienawiść ieſt quiddam infinitum y zarázá ſzkodliwa w Rzecżypoſpolithey/ tedy że to ták ieſt/ á iż ſie ſłuſznie grzechem Pánu Bogu obrzydłym názwáć może/ ex ijs vitijs quae ex inuidia oriuntur colligere libet Phil Q2.

Z wyrazem użytym przenośnie (1): Iáko ſię ſłowo náſze wewnętrzne głoſem y mową obiáwia: ták Syn Boży przez Ianá/ który ſię głoſem wedle Izáiaſzá názwał/ obiáwiáć ſię pocżął. SkarKaz 487a.

Fraza: »jesliż się nazwać może« [kwestionuje słuszność użycia nazwy] (1): Y ztąd ſie im wſtępek páńſtwá záczął/ ieſliż ſie pánſtwem názwáć może to/ co ſie rozboiem nábędźie. OrzJan 27.

Formacje współrdzenne cf ZWAĆ.

MP