Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAŻAŁTARZ (?)

Następne hasło: [NAŻEC] »

NAŻĄĆ (3) vb pf

a jasne.

Fleksja

praet
	sg
3	m	nażął

fut 3 sg nażnie (1). ◊ praet 3 sg m nażął (1). ◊ part praet act nażąwszy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia

Ściąć, skosić zboże (być może: w wielkiej ilości, z subiektywnym odczuciem wielości) (3)

Ściąć, skosić zboże (być może: w wielkiej ilości, z subiektywnym odczuciem wielości) (3): Kiedy ſpiſuią Regeſtr dźieśięćinny/ ma káżdy chłop prawdę/ wiele náżął/ powiedáć GostGosp 78, 42.

W przen (1): ták złe obyczáie, Iáko kąkol pſzenicę podroſły ſzkodliwie. Y niemáſz nic táńſzego nád złe obyczáie. Ktorych náżąwſzy, mogłby wielkie gumno náwieść CiekPotr 4.

Formacje współrdzenne cf ŻĄĆ.