« Poprzednie hasło: NICZYJ | Następne hasło: 2. NIĆ » |
1. NIĆ (139) sb f
sg | pl | |
---|---|---|
N | nić | nici |
G | nici | nici |
A | nić | nici |
I | nicią | niciami |
L | nici | niciach |
V | nici | |
inne | sg a. pl G - nici |
sg N nić (13). ◊ G nici (8). ◊ A nić (19). ◊ I nicią (11). ◊ L nici (25). ◊ pl N nici (15). ◊ G nici (15). ◊ A nici (9). ◊ I niciami (15); -ami (14), -åmi (1); -ami : -åmi BielSpr (1:1). ◊ L niciach (2); -ach (1), -åch (1) SarnStat (1:1). ◊ V nici (2). ◊ sg a. pl G nici (5).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- Cienki sznureczek ze skręconych włókien uzyskanych z różnego materiału
(139)
- Przen
(19)
- a) Struny (tu o poezji) (1)
- a. Lont (1)
- b. Materiał do wyrobu szarpi, uzyskiwany z odpadów powstałych przy tkaniu lub przez wyskubywanie nici ze zleżałych tkanin (3)
- c. mit. Nić życia ludzkiego snuta przez bóstwa losu, tzw. Mojry lub Parki, której przerwanie oznaczało śmierć człowieka (4)
- ** Bez wystarczającego kontekstu (2)
- Przen
(19)
nić czego (2): A drugiego żywego z drewnem Cedrowym/ y znićią cżerwonego iedwabiu/ y z Hizopem/ omocży we krwi wroblá zabitego Leop Leo 14/6; BielKron 36v.
W porównaniach (10): Widziſs ty wloſy moię ſlicżné/ ktoré ſą iako nicij zloté OpecŻyw [79]; Wizytki dni żywotá mego thák prętko przechadzały/ A prędzey ſie niż nić w ręku v tkacżá ták tu rwáły LubPs hh6; RejWiz 130; Tedy duch Boży przypadł ná Sámſoná á roſtárgał powrozy ná nim iáko nići ſkoro ſobą ruſzył BielKron 52, 52; SienLek 25v; RejAp Cc8; bo chcieć to wſzytko zebráć/ iáko ná nić/ á ſubtylnie namnieyſzey rzecży zmácáć/ zda mi ſie że to ieſth rzecż y trudna/ y podobno niepotrzebna GórnDworz I3v; BudBib Iudic 16/12; ArtKanc P18.
W charakterystycznych połączeniach: nić bielona, cienka (cieniuchna) (6), czysta, czyrwona (2), długa (3), rozmaitej farby, kręcona, mocna (5), namniejsza (2), siarką oblana, piękna, rozwita, słaba (2), snowana, subtylna, zawikłana; nić jedwabiu (2); rzezany z nici, tkany, urobiony; nić czynić, przerwać, przewlec, przywięzać, rozciągać, ustrzygać, uwięzać; nicią (niciami) obciągnąć, obszyć (3), przywiązać (2), szyć (2), ściągnąć (2), uwięzać (4), zbrozdować; na nici uwięzać (uwiązany) (3), zawiesić (wieszany) (2).
»nić jedwabna« (1): włoż [czopek] do macicze na nocz vwiązawſzi nicią iedwabną za koniecz, odejdzie bolenie za tim lekarzſtwem FalZioł III 13b.
»kłębek (a. kłąb) nici« = glomus BartBydg, Mącz (7): BartBydg 65b [2 r.]; LibMal 1547/133v; Mącz 146c; Weźmi z ſobą kłębek nići/ á gdy przyidzioſz do drzwi ogrodnich v więż nić v forty á idąc rośćiągay ią HistRzym 103v, 104v [2 r.].
»nić konopna« (1): Sukniey żadney oni nieſzyią lniánymi nićiámi/ tylko konopnymi BielKron 464v.
»lniana nić« (2): przeto Zydowie y dziś lniánymi niciámi ſukniey nie ſzyią. BielKron 36v, 464v.
»nić tkacka« (1): Licium, Nići tkáckie przes które poſtáwá płoćienna bywa przećiągána/ którą wzór ná płótnie czinią. Mącz 193a.
»niciami tkany« (2): vestem trilicem dicimus, O trzech wzorzech, która nićiámi tkána yeſt/ yáko bywáyą ręczniki. Obruſi Mącz 193a, 193a.
»złote nici; złoto i srebro w niciach« = nici z drogiego metalu używane do ozdabiania haftem altembasu lub złotogłowu [szyk 3:1] (2;2): OpecŻyw [79]; Rekawi rzezane z zlotich niczi s paiączki wiązanemy WyprKr 60v; Vſtáwiamy téż y ſkázuiemy: áby złoto y ſrébro w nićiách [aurum et argentum filatum JanStat 1050] [...] nie było wożono y przedawano. SarnStat 274, 274.
»nić, (i) przędza« (2): Mącz 288a; Páiąk z Minerwą ſzedł o zakład świętą/ Ktoby ćieńſzą nić/ y przędzę zácżętą Vkręćił ze lnu KlonFlis E3v.
»nić i rzemyszczek; od nici do rzemyka« = rzecz najmniej wartościowa (1;1): Podnoſzę rękę moię ku Pánu Bogu nawyſſemu/ [...] iſz od namnieyſſey nići ſnowáney/ do rzemyka napodleyſzego [a filo subteminis usque ad corrigiam caligae]/ nie wezmę ze wſzyſtkich rzecży ktore thwoie ſą Leop Gen 14/23; SkarŻyw 284.
»nić albo sznur« [szyk 1:1] (2): tedy niema cziągnąć: ale v vdu nicią albo iedwabnem ſznurem vwięzać niebarżo moczno FalZioł V 26; Mącz 194b.
»na cienkiej (a. cieniuchnej, a. cieniuczkiej, a. słabej, a. wątłej) nici wisieć (a. wieszać, a. zawiesić, a. być zawieszonym), usadzić; na cienkiej nici« = być, czynić, stawać się niepewnym, nietrwałym, słabym [szyk zmienny] (11:1;2): WSzelkie náſze krotofile y roſkoſzy ſwiátá/ ná cienkiey nići záwieſzone ſą nád námi BielKom nlb 3; Widzę iáko ſie wſzyſcy omylnie mieſzáią/ A na cieniucżkiey nići ſpráwy ſwe wieſzáią. RejWiz 83, 14, 71, 145v; Przedſię ná cienkiey nići/ ten rozum niewieśći. RejZwierz 49v, 105v; GórnDworz V2; Iako pręt nád dziećięćiem/ kiy nád chłopem wiśi/ Ták miecż goły nád krolem/ ná ćienuchney [!] nići. BielSat N4v; Ná cienkiey nići thám ſławá y cnotá/ Gdy z niewinnemi możny ciągnie kotá. RejZwierc 226, 64, 217; KochFr 115; BielRozm 2.
AŻ