[zaloguj się]
[pdf]

NIEBACZNIK (1) sb m

Fleksja

A pl niebaczniki.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Człowiek nie chcący się opamiętać: przedſię [dusza] iáko może przeſtrzega tego plugáwego á ſproſnego goſpodarzá ſwego/ [...] áby ſie vznał/ áby ſie obacżył w tey plugáwey ſpráwie ſwoiey. A coż gdy on ſproſny nałog [...] ná żadney rádzie nie przeſtánie onego więźniá ſwego poććiwego/ który [...] ſie iuż pewnie nádziewa s ciemnośći thych docżeśnych do ciemnośći wiecżnych zá onym ſrogim dekretom Páńſkim iść/ kthory ná tákie niebácżniki obwołáć dał RejZwierc 63.

ASt