[zaloguj się]
[pdf]

NIEBORAS (1) sb m

Fleksja

N sg nieboras.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Człowiek godny pożałowania, litości [wyraz nacechowany emocjonalnie; w funkcji przy dawki orzekającej lub (w zbliżonej funkcji) z elipsą zaimka anaforycznego]: [z ſtołka ſpadſzy nieborás ſtárzec/ złamał ſzyię. HerbNauka L (Linde); Ná plác tedy Miniſter Grzegorz przywołány/ Przelękł ſię iáko záiąc wyżły śpiegowány/ [...] Zbladł nieborás iák chuſtá ŁaszczPogrom 10, 8.]
Wyrażenie: »nieboras ubogi«: Kto był kto wniosł napierwey ná świát oſtre bronie/ Muſiał mieć łeb żelázny y hártowne ſkronie/ [...] Ten blády wrotá śmierći podworne otworzył. Acżći pono niewinien nieborás vbogi RybGęśli B2.

Synonimy cf NIEBORAK.

ZCh