[zaloguj się]
[pdf]

ROSTUCHARSKI (2) ai

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNrostucharski fNrostucharskå

sg m N rostucharski (1). ◊ f N rostucharskå (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: rostrucharski.

Przymiotnik od „rostucharz” ‘handlarz koni lub niewolników’; dotyczący poprawiania wyglądu sprzedawanego towaru (2): Mangonicus, Smukierski/ Roſtuchárski/ álbo co ku wyſtrychnieniu á wyſmuknieniu należy. Mangonium, Nauká roſtuchárska álbo wyſmuknienia á ku skupnośći przirządzona [lege: przyrządzenia]. Mącz 207d.

Synonim: smukierski.

AĆ