[zaloguj się]

ROSZCZEPKA (1) sb f

Fleksja

A sg roszczépkę.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rozszczepione na jednym końcu narzędzie, służące do chwytania: Weźmi ſtárych ſłonin ſztuczkę/ włoż ią miedzy dwie ſkórze brzozowé/ vymiſz to w kleſzcze álbo w roſzczépkę/ á zápal ná płomieniu SienLek 171v.

Cf [ROSZCZEP]