![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: NIEDOTYKANY | Następne hasło: [NIEDOUCZENIEC] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NIEDOUCZENIE (1) sb n
Fleksja
N sg niedoucz(e)ni(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Brak należytego wykształcenia, wiedzy [czyje]: Znać że y Láćinſkiégo ięzyka niewiele vmiał. (marg) Krákowſkich Biblij tłumácża niedoucżenie. (‒) BudNT przedm c3.
AŻ