[zaloguj się]

NIEDOUCZENIE (1) sb n

Fleksja

N sg niedoucz(e)ni(e).

stp, Cn, Linde brak.

Brak należytego wykształcenia, wiedzy [czyje]: Znać że y Láćinſkiégo ięzyka niewiele vmiał. (marg) Krákowſkich Biblij tłumácża niedoucżenie. (‒) BudNT przedm c3.