[zaloguj się]
[pdf]

NIEMO (3) av

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w niemy oraz -o).

Sł stp brak, Cn s.v. głucho, Linde XVII w. (z Cn).

1. Tak, że nie może mówić, jest niemym (1): 32 Niemo opętány wyzwolony. [Cf przywiedli mu człowieká niemego/ opętánego. WujNT Matth 9/32] WujNT Matth 9 arg.
2. Milcząc, nie odzywając się; mute Cn (2): Iuż thu przydzie zoſtáwić złą myſl domá/ á przed pánem z weſołą twarzą ſtáwáć/ nie pochmurno/ áni niemo GórnDworz K6v.
Zwrot: »siedzieć niemo« (1): GórnRozm F cf Szereg.
Szereg: »ślepo i niemo« (1): Nie wſpominam waſzych Sápientow/ ludźi prawnych/ ktorży powiedáią/ iż Sędźia práwi ma śiedźieć iáko ſpráwiedliwość máłuią ślepo y niemo GórnRozm F.

Cf NIENIEMO

LWil