[zaloguj się]

NIEMOCNIE (3) av

Oba e oraz o jasne.

stp, Cn, Linde brak.

1. Słabo, nietrwale; przen (1): Aleć wielkość złośników rozmnażáiąca ſię nie przyidźie ku pożytkowi áni zlátoroſli cudzołożnych rozkorzeni ſię głęboko áni záłoży mocnego gruntu. Bo choćiáż ſię do czáſu rozrodzą w gáłęźi/ wſzákoź nie mocnie [infirmiter] záłozeni będą od wiátru wzruſzeni BibRadz Sap 4/4.
2. Chwiejnie, niestale, niezdecydowanie (pod względem psychicznym) (2): Inconstanter, Nieſtale/ niemocnie. Mącz 418c.
Szereg: »niemocnie ani wiernie« (2): I ſtątże ięli pana boga chfalic/ że im pravdę raczył okazać/ a ieſli ktorzy z nich przedtem ią wiedząc/ niemocnie ani wiernié przyniéi ſtali/ pocwierdźiali śię tym MurzHist T3.

Synonim: 2. niestale.

Cf MOCNIE, NIEMOCNO

MM