[zaloguj się]
[pdf]

NIENADZIEŻNY (4) ai

W pisowni łącznej (2), w rozłącznej (2); -ż- (2), -ſz- (2).

Tekst nie oznacza é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); -a- (3), -å- (1) RejZwierc (3:1).

Fleksja
sg
fNnienådzieżnå
Gnienadzieżn(e)j
pl
N subst nienadzieżn(e)

sg f N nienådzieżnå (1). ◊ G nienadzieżn(e)j (1). ◊ pl N subst nienadzieżn(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. nadziewany.

Niespodziewany, nieoczekiwany (4): Zbierze Hetman álbo iáki Rycerſki pan pocżet/ odbije więźnie ony/ o cżym oni áni wiedzieli/ áni myſlili/ áni prośili (marg) Dobrodzieyſtwá nie nádzieżne. (‒) RejZwierc 94v; Boć ſie iedno táki káżdy trwogi boi/ który o niey nigdy nie myſli/ áni ſie iey przypátruie/ áni żadney przypráwy nie ma/ czoby ná ſię cżáſu oney nienádzieſzney potrzeby ná ſię włożyć miał. RejZwierc 166, 166, Aaa3v.

Cf NADZIEŻNY

AŻ