[zaloguj się]
[pdf]

ROWNIARZ (1) sb m

Fleksja

N pl r(o)wniårze.

Sł stp, Cn, Linde brak.

złośl. Ten, kto uważa kogoś za równego komuś innemu (tu: Chrystusa za równego Bogu): á wſzák powiedaćie/ że tá wniem [Chrystusie] chęć byłá/ iż zá krzywdę Bożą niepocżytał żeby był iemu [Bogu] rowny? [...] Widziſz że ledá co mowią ći rowniarze. BudNT Kk3.

ALKa