[zaloguj się]

NIEPEWCA (2) sb m

Fleksja

N sg niepewca (2).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. pewnik, pewnie.

1. Ten, który nie ma pewności, ten, kto kieruje się domysłami (1): Opinator, qui nihil pro certo confirmat, nihil certi habet, sed opinionem concepit [...] — Domniemiwacz, niepewcza. Calep [733]a.
2. Ten, któremu nie należy wierzyć, nie budzący zaufania; oszust (1): Vcżyni ſię Złotnikiem/ ieſli chce Złotniká Oſzukáć: ábo Kráwcem/ gdy zdradza kráwcżyká: [...] Vdáie ſię zá Kupcá/ choć Kupiec nie pewcá: [...] Káżdemu ſię ſtanowi zgołá przyſpoſobi. KlonWor 26.

Synonim: 1. domniemywacz.

Cf [NIEPEWNIK]

IM