[zaloguj się]

NIEPOGANIONY (1) part praet pass pf

Fleksja

G sg n niepoganion(e)go.

stp, Cn, Linde brak.

Którego się nie zganiło, nie skrytykowało; nie potępiony; nienaganny, bez wad:
Zwrot: »nie zostawić nic niepoganionego« = wszystko zganić, potępić: Wſzyſtkoć ſię widzę Włochu v nas nie podoba [...]. Bá łatwieć to ſtrofowáć rżeczy cudze/ y nie zoſtáwić nic nie pogánionego. Ale ieſłiś zgánić vmiał/ ieſlis vmiał pokázáć wrżod choremu/ vmieyże y lekárſtwo pokázáć. GórnRozm K2.

Cf POGANIONY

TZ