| « Poprzednie hasło: NIEPOSŁUSZNIE | Następne hasło: NIEPOSŁUSZNOŚĆ » |
[NIEPOSŁUSZNIK sb m
e oraz o jasne.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | nieposłusznicy | |
| G | nieposłusznika |
sg G nieposłusznika. ◊ pl N nieposłusznicy.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.
Nie podporządkowujący się temu, komu powinien: Kazał Pan ſłucháć Kośćiołá: á kto go nie ſłucha/ nie ſłucha ſámégo Páná/ [...] Powiedźiał święty Augustyn: kto niechce mieć Kośćiołá zá mátkę: ten nie będźie miał Páná Bogá zá Oycá Słuſznie tedy tákowi niepoſłuſznicy ſą názwáni złymi ſyny BiałPos 248 (Linde s.v. posłusznik).
nieposłusznik czyj: Wpadł był Adam w wiecżną przepáść: zbity okrutnie y zrániony/ niemogł ſobie dáć rátunku: Pan Bog nád nędzą cżłowiecżą/ nád nędzą nieprzyiaćielá y niepoſłuſzniká ſwego/ zlutował ſie; y obiecał nam Páná Chriſtá HerbOdpow L (Linde s.v. posłusznik).
Cf NIEPOSŁUSZNY]
JB