[zaloguj się]
[pdf]

NIEPRZECIWNY (3) ai

Oba e prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz przeciwny).

Fleksja
pl
N subst nieprzeciwn(e)
D nieprzeciwnym
L nieprzeciwnych

pl N subst nieprzeciwn(e) (1). ◊ D nieprzeciwnym (1). ◊ L nieprzeciwnych (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Niesprzeczny, zgadzający się, nie sprzeciwiający się [komu; w tym: sobie (1)] (3): Ciáło Chryſtuſowe ieſt ná práwicy v Oycá/ y ieſt ná ołtarzu/ y nie przećiwne to ſobie ártykuły SkarKaz Oooob.
Wyrażenie: »namniej nieprzeciwny« (2): Przeſtáwáć tedy wierni Boży máią ná niewielu Ceremoniách ſkromnych/ vcżćiwych nie wydwornych ále proſtych á ſłowu Bożemu namniey nie przećiwnych. WujJudConf 207v; ktorzy [odszczepieńcy] tego [prawa Starego Testamentu] náćiągáią przećiw świętym y powſzechnym náukom y vſtáwom Apoſtolſkim ábo y kośćielnym/ ſłowu Bożemu namniey nieprzećiwnym WujNT 64.

Synonim: zgodny.

Cf PRZECIWNY

KK