[zaloguj się]

ROZBUJAĆ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
praet
sg
3 n rozbujało
plusq
sg
3 n było rozbujało

praet 3 sg n rozbujało (1).plusq 3 sg n było rozbujało (2).

stp notuje, Cn brak, Linde XVIIXVIII w.

Spowodować całkowite oddanie się przyjemnościom [kogo] (3): Ale nedzne naſſe Cżiało Tak nas było rozbuyało Iż przetoz ſwe [tj. z swej] czeſney woley Doſyċ mi Wiecżney niewoley RejKup cc7, ee4.

rozbujać w czym (1): Thák nas bárzo rozbuiáło/ w grzechu, náſze márne ćiáło ArtKanc D8v [idem] [Krofej D6].

Formacje współrdzenne cf BUJAĆ.

KW, (LWil)