[zaloguj się]
[pdf]

[NIERYM sb m

Fleksja

N sg nierym.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rym.

1. Wyrażenie niepoprawne, niezgodne z normą językową lub stylistyczną: Także co vnás rożnęmi słowy mowią/ przyſzedł/ przyżeglowáł/ przyiacháł to po grécku i połaćinie iednym slowem możeſz rzec/ a niebędźie żadnie brzmiało/ iáko się by namniéi vſzam niepodobá/ gdy niektorzy panu Chriſtuſowi do Hieruſalem na ośielku więżdżaiącęmu mowią/ Błogosławiony ktory idźie w imié panſkié/ a ono ieſli mu kto względem tego mowi/ ktory idźie/ żeto na ośielku iácháł/ owſzéki to wnaſzym ięzyku nierym/ aby kto na ośielku ſzedł MurzEwMat A4.
2. Nieprawda: (nagł) Kśiądz Rzymſki. (‒) Tam ći duchownie przimuyą [Komunię]/ A s Kapłanem pożiwaią. Bo zanie Kapłan prżymuie/ Y Bogu to offiaruie/ To wiary niepſuie. (nagł) Pop Ruſki. (–) Nie rym ya myſla [!] ty wrżecży/ Maſs ſwa rżecz na dobrey piecży. RozprKsiędza C3v.

Cf RYM]

FP